biografia Caravaggia
dzieciństwo
wiarygodne informacje biograficzne na temat Caravaggia są rzadkie, a to, co istnieje, zostało poskładane z akt sądowych i miejskich oraz innych zachowanych dokumentów. Jako dziecko Caravaggio był znany jako Michelangelo Merisi, co nawiązywało do jego narodzin w święto Archanioła Michała. Artysta dorastał między spokojnym rolniczym miastem Caravaggio w Lombardii a tętniącym życiem Mediolanem, gdzie pracował jego ojciec, mistrz kamieniarski., Mimo niskiego statusu społecznego, Rodzina Caravaggia miała elitarne więzy. Ciotka Caravaggia służyła jako mokra Pielęgniarka dzieciom mediolańskiej szlachty Sforzy, a członkowie rodziny Sforzy, zwłaszcza Marchese Francesco i Sforza di Caravaggio i jego żona Costanza Colonna, byli świadkami ślubu rodziców Caravaggia w 1571 roku. Costanza Colonna stała się później zwolenniczką artysty podczas jego wielu lotów z prawem, chociaż nigdy osobiście nie nabyła obrazu.
w sierpniu 1576 roku, kiedy Caravaggio miał pięć lat, Mediolan ucierpiał z powodu epidemii dżumy., Chociaż artysta i jego rodzina wycofali się na wieś Caravaggio, w październiku 1577 roku jego ojciec, dziadkowie ze strony ojca i wujek zmarli od zarazy. W 1592 roku, w wieku 21 lat, Caravaggio stracił również matkę i najmłodszego brata. Ziemia rodzinna została podzielona między Pozostałe rodzeństwo i sprzedana, a Caravaggio wyjechał na stałe do Mediolanu, gdzie utrzymywał się poprzez Malarstwo portretowe.
wczesne wykształcenie i Praca
jest prawdopodobne, że Caravaggio rozpoczął swoją karierę artystyczną uzbrojony w wiedzę malarzy renesansowych. Historyk sztuki Dawid M., Stone zauważa, że dzieło Caravaggia zdradzało wpływy wielu włoskich mistrzów, w tym Savoldo, Moretto, Lotto, Giorgione, Palma Vecchi, Tycjana i Leonarda da Vinci. Caravaggio prawie na pewno otrzymał jakąś formę klasycznego wykształcenia i był świadomy kluczowych tekstów swoich czasów. Jak wykazała historyczka sztuki Sharon Gregory, Caravaggio studiował w 1550 roku życie najwybitniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów Giorgio Vasariego od Cimabue do naszych czasów i wykorzystał tekst Vasariego jako inspirację i motywację do niektórych swoich obrazów.,
Mediolan pod koniec XVI wieku był miejscem niebezpiecznym, gwałtownym, a więc miejscem, w którym można kusić i prowokować młodego, pozbawionego korzeni, traumatycznego i być może gorącego artysty. Po zamieszaniu w morderstwo artysta uciekł do Rzymu w 1592 lub 1593 i pozostał tam do 1606. Tu Caravaggio spędził kilka miesięcy jako asystent artysty Giuseppe Cesariego, popularnego malarza fresków., Podczas pracy Cesariego Caravaggio malował głównie kwiaty i owoce w tle, ale z tego doświadczenia czerpał uwagę na szczegóły i przywiązanie do niuansów martwych natur, widocznych w precyzyjnym wykonaniu owoców i flory we własnych, późniejszych pracach.
Po asystowaniu Cesariemu Caravaggio nawiązał kontakt ze swoim przyszłym patronem, kardynałem Francesco Marią del Monte. Del Monte wspierał Caravaggia, zapewniając mu zakwaterowanie, wyżywienie i zamówienia artystyczne, a także wprowadzając go do kręgów kolekcjonerskich., Podobnie jak del Monte, inni elitarni kolekcjonerzy Sztuki Rzymskiej, tacy jak Marchese Vincenzo Giustiniani, byli przyciągani tematami wczesnych dzieł Caravaggia: obchodami muzyki, dziełami martwej natury i zmysłowymi portretami androgynicznych młodych mężczyzn, takich jak Amor Vincit Omnia (1602), który przedstawia realistycznego, nagiego Kupidyna na szczycie symboli wojny, nauki, muzyki i literatury. Te dzieła rodzajowe i świeckie były dla niego wstępem do prestiżowego mecenatu Rzymskiego i przyniosły mu sławę artystyczną.,
okres dojrzałości
w 1599 roku kardynał del Monte pomógł mu zdobyć pierwsze duże zamówienie publiczne, dekorację kaplicy Contarelli w kościele San Luigi dei Francesci ze scenami z życia św. Mateusza. Wkrótce następowało drugie powołanie, aby pomalować boczne ściany kaplicy Cerasi w Santa Maria del Popolo z ukrzyżowaniem św. Piotra i nawróceniem św. Pawła. Dzięki tym zamówieniom artysta rozpoczął radykalną reinterpretację boskich postaci, która stała się znakiem rozpoznawczym jego kariery., Caravaggio humanizował boskie jednostki, czyniąc je ludem niższej klasy. W ten sposób Caravaggio krytykował i obalał nieskazitelne, wyidealizowane postacie włoskiego renesansu i rzymskiego klasycyzmu. Przykłady tego podejścia można zobaczyć w śmierci Dziewicy (1601-1606) i Judyty ścięcie Holofernesa( 1602), ten ostatni obraz miał głęboki wpływ na innych artystów, zwłaszcza Artemisia Gentileschi, który stworzył wiele obrazów o tej samej tematyce., Obrazy religijne Caravaggia otrzymały bardzo mieszane recenzje z realizmem dzieł i zestawianiem świętych osób z nowoczesnymi, XVII-wiecznymi wnętrzami, wzbudzając zainteresowanie niektórych krytyków. Wiele dzieł Caravaggia zostało odrzuconych przez instytucje zamawiające ze względu na bluźniercze lub nieprzyzwoite portrety.
czas Caravaggia w Rzymie zakończył się dramatycznie., Akta sądowe wskazują, że Caravaggio był zamieszany w niezliczone zadrapania i wpadki o coraz bardziej brutalnym charakterze, a często był chroniony przed oskarżeniem przez świadków, którzy potwierdzili zaangażowanie artysty w obawie przed odwetem ze strony wpływowych i prominentnych mecenasów artysty. W jednym z bardziej kolorowych epizodów, 24 kwietnia 1604 roku, Caravaggio rozpoczął awanturę z kelnerem o zamówienie ośmiu ugotowanych karczochów, w której artysta rozbił twarz mężczyzny talerzem., Temperament Caravaggia, kłopoty z prawem i akty przemocy osiągnęły swój punkt kulminacyjny 28 maja 1606 roku, kiedy Caravaggio zamordował swojego byłego przyjaciela Ranuccio Tomassoniego, prawdopodobnie w kontekście pojedynku. Caravaggio uciekł z Rzymu przed formalnymi oskarżeniami o morderstwo; został skazany na bezterminowe wygnanie z miasta, skazany jako morderca i poddany kapitalnemu wyrokowi, który pozwalał każdemu w państwach papieskich otrzymać nagrodę pieniężną za zabicie go.,
późny okres
artysta spędził dziewięć miesięcy w kontrolowanym przez Hiszpanów Neapolu, docierając tam do września 1606 roku. W tym okresie Caravaggio zaczął bardziej eksperymentować z kolorem i kontrastem, czerpiąc inspirację z weneckich malarzy, takich jak Tycjan. W 1607 Caravaggio przeniósł się na Maltę i jest prawdopodobne, że zagwarantował mu bezpieczny przejazd generał Fabrizio Sforza Colonna, syn jego Protektora Costanzy Colonny. Podczas pobytu na Malcie Caravaggio osiągnął wielki sukces i sławę, a 14 lipca 1608 roku został inkardynowany do Zakonu Kawalerów Maltańskich., Jego prace z tego okresu są charakterystyczne – zaczął malować coraz szybszymi pociągnięciami pędzla i częściej używał czerwonawo-brązowych odcieni.
miesiąc po otrzymaniu tytułu Caravaggio brał udział w gwałtownej, zbrojnej walce w domu organisty Kościoła Konwentualnego św. Jana. Ten przewrót spowodował aresztowanie Caravaggia, jego ucieczkę z więzienia i ucieczkę do Syrakuz jesienią 1608 roku. Rycerze Maltańscy odebrali artyście honor in absentia 1 grudnia 1608 roku., Caravaggio przeniósł się z Syrakuz do Mesyny do Palermo, a następnie z powrotem do Neapolu w 1609 roku. W Neapolu uzbrojeni mężczyźni z nieznanych przyczyn rozcięli twarz artystki, pozostawiając Caravaggia z niemal śmiertelnymi ranami. Po tym wydarzeniu pozostał na rekonwalescencji w Pałacu Constanzy Colonny do lipca 1610 roku. Caravaggio próbował wrócić do Rzymu po tym, jak dowiedział się, że jeden z jego prominentnych patronów zapewnił mu papieskie ułaskawienie. Po przybyciu do Palo został jednak omyłkowo aresztowany i osadzony w więzieniu na dwa dni., Wkrótce po uwolnieniu, 18 lipca 1610, Caravaggio zmarł na gorączkę, prawdopodobnie malarię, w wieku 39 lat.Caravaggio był uważany za przykład późnego stylu manierystycznego lub zwiastuna epoki baroku. Chociaż tylko dwadzieścia jeden dzieł zostało ostatecznie przypisanych artyście, Caravaggio wywarł ogromny wpływ artystyczny zarówno w jego czasach, jak i dziś., W 1605 roku inni rzymscy artyści zaczęli naśladować jego charakterystyczny styl, a wkrótce potem artyści spoza Włoch, tacy jak Rembrandt i Diego Velázquez, włączyli dramatyczne efekty świetlne Caravaggia do swoich własnych, przełomowych dzieł. Styl Caravaggia szybko zyskał oddanych zwolenników, „Caravaggiści”, którzy nasycili swoje kompozycje walorami dzieła Caravaggia. Obrazy Caravaggia inspirowały również ważnych poetów swoich czasów, takich jak Cavalier Giambattista Marino.,
pomimo uznania za jego życia i zaraz po nim, do XVIII wieku, spuścizna Caravaggia została zapomniana, poza zainteresowaniem malarzami neoklasycznymi, takimi jak Jacques-Louis David. Współczesna i współczesna fascynacja artystą jest w dużej mierze zasługą włoskiego historyka sztuki Roberto Longhi, którego wystawa w Mediolanie z 1951 roku i jego monografia Caravaggia z 1952 roku zwróciły uwagę artysty i ugruntowały jego obecny status., Elementy teatralne obrazów Caravaggia i jego kinowe oświetlenie umożliwiają łatwe przeniesienie do filmu, a reżyserzy tacy jak David LaChapelle i Martin Scorsese cytowali go jako wpływ w swojej twórczości filmowej. W ten sposób ukierunkowali moc i bezpośredniość obrazów Caravaggia, wykorzystując jego wyobrażenia niedoskonałych ciał i jego zdolność do tworzenia narracji od punktu kulminacyjnego, aby zanurzyć widzów w ich własnym medium narracyjnym. Dziś Caravaggio jest uważany za jednego z najbardziej uderzających „nowoczesnych” Wielkich Mistrzów.,
poza innowacjami kompozytorskimi, spuścizna Caravaggia związana jest również z pozornie queerową treścią jego obrazów, co oznacza jego własny potencjalny homoseksualizm. Interpretacja androgynicznych, zmysłowych i częściowo ubranych lub nagich młodych mężczyzn Caravaggia przez pryzmat homoseksualnego pożądania jest kwestią sporną w ramach stypendium Caravaggia. Niektórzy autorzy, tacy jak Donald Posner i Graham L. Hammill, jednoznacznie deklarują, że takie prace reprezentują wyobrażenia queerowej zmysłowości i uwodzenia., Inni autorzy, tacy jak Creighton Gilbert i David Carrier zauważają, że obecne oceny treści homoerotycznych w twórczości artysty anachronicznie błędnie przypisują XVI i XVII wiek, dwudziestowieczne kody i idee dotyczące queerowości i znaczenia obrazu.