Madame Lelica

Bobo Doll Experiment

by Saul McLeod, updated 2014

Aim

Bandura (1961) przeprowadził kontrolowane eksperymenty w celu zbadania, czy zachowania społeczne (tj.,, agresja) można nabyć przez obserwację i naśladownictwo.

próbka

Bandura, Ross, And Ross (1961) przetestowali 36 chłopców i 36 dziewczynek z Przedszkola Uniwersytetu Stanforda w wieku od 3 do 6 lat.

badacze wstępnie przetestowali dzieci pod kątem ich agresywności, obserwując dzieci w przedszkolu i oceniali ich agresywne zachowanie na czterech 5-punktowych skalach oceny.,

można było wtedy dopasować dzieci w każdej grupie, aby miały podobny poziom agresji w codziennym zachowaniu. Eksperyment jest więc przykładem projektu dopasowanych par.

aby sprawdzić wiarygodność obserwatorów, 51 dzieci zostało ocenionych przez dwóch obserwatorów niezależnie i porównano ich oceny. Oceny te wykazały bardzo wysoką korelację niezawodności (r = 0,89), co sugerowało, że obserwatorzy mieli dobrą zgodę na zachowanie dzieci.,do 24 dzieci

nieagresywny model jest pokazany do 24 dzieci

brak pokazanego modelu (stan kontroli)-24 dzieci

Etap 1: modelowanie

w warunkach eksperymentalnych dzieci były indywidualnie pokazywane w pokoju z zabawkami i bawiły się kartoflami i obrazkami w kącie przez 10 minut, podczas gdy:

1. 24 dzieci (12 chłopców i 12 dziewczynek) oglądało modelkę lub modelkę zachowującą się agresywnie wobec zabawki zwanej „lalką Bobo”., Dorośli zaatakowali lalkę Bobo w charakterystyczny sposób – w niektórych przypadkach użyli młotka, a w innych rzucili lalkę w powietrze i krzyczeli ” Pow, Boom.”

2. kolejne 24 dzieci (12 chłopców i 12 dziewczynek) zostało wystawionych na działanie nieagresywnego modelu, który bawił się w cichy i stonowany sposób przez 10 minut (bawiąc się zestawem zabawek i ignorując lalkę bobo).

3. ostatnie 24 dzieci (12 chłopców i 12 dziewczynek) zostały wykorzystane jako grupa kontrolna i w ogóle nie były wystawione na działanie żadnego modelu.,

animacja stworzona przez Wesa Venablesa

Etap 2: pobudzenie agresji

wszystkie dzieci (w tym grupa kontrolna) zostały poddane ” łagodnemu pobudzeniu agresji.”Każde dziecko było (osobno) zabierane do pokoju ze stosunkowo atrakcyjnymi zabawkami.

jak tylko dziecko zaczęło bawić się zabawkami, eksperymentatorka powiedziała dziecku, że są to najlepsze zabawki eksperymentatora i postanowiła zarezerwować je dla innych dzieci.,

animacja stworzona przez Wesa Venablesa

Etap 3: Test opóźnionej imitacji

• w pokoju obok znajdowały się zabawki agresywne i nieagresywne. Nieagresywne zabawki zawierały zestaw do herbaty, kredki, trzy misie i plastikowe zwierzęta gospodarskie. Agresywne zabawki zawierały młotek i kołek, Pistolety do rzutek i 3-metrową Lalkę Bobo.

• dziecko było w pokoju przez 20 minut, a ich zachowanie było obserwowane i oceniane przez lustro jednokierunkowe., Obserwacje prowadzono w odstępach 5-sekundowych, co daje 240 jednostek odpowiedzi na każde dziecko.

• zarejestrowano również inne zachowania, które nie naśladowały modelu, np. uderzanie lalki Bobo w nos.

animacja stworzona przez Wesa Venablesa

wyniki

• dzieci, które zaobserwowały agresywny model, reagowały zdecydowanie bardziej imitacyjnie niż te, które były w grupie nieagresywnej lub kontrolnej.,

• wśród dzieci, które zaobserwowały agresywne zachowanie, występowała bardziej częściowa i nieimpresyjna agresja, chociaż różnica w przypadku agresji nieimpresyjnej była niewielka.

• dziewczyny w agresywnym stanie modelu wykazały również bardziej agresywne reakcje fizyczne, jeśli model był mężczyzną, ale bardziej agresywne reakcje słowne, jeśli model był kobietą. Wyjątkiem od tego ogólnego wzorca była jednak obserwacja, jak często uderzały Bobo, a w tym przypadku efekty płci zostały odwrócone.

• chłopcy częściej naśladowali modelki tej samej płci niż dziewczyny., Dowody na to, że dziewczyny naśladują modelki tej samej płci nie są mocne.

• Chłopcy naśladowali bardziej agresywne fizycznie akty niż dziewczęta. Nie było małej różnicy w agresji słownej między chłopcami i dziewczętami.

podsumowanie

eksperyment lalek Bobo wykazał, że dzieci są w stanie nauczyć się zachowań społecznych, takich jak agresja, poprzez proces uczenia się obserwacji, poprzez obserwowanie zachowania innej osoby. Wyniki badań potwierdzają teorię społecznego uczenia się bandury (1977).,

To badanie ma istotne implikacje dla wpływu przemocy medialnej na dzieci.

ocena

istnieją trzy główne zalety metody eksperymentalnej.

1. Eksperymenty są jedynymi środkami, za pomocą których można ustalić przyczynę i skutek. W ten sposób można wykazać, że model miał wpływ na późniejsze zachowanie dziecka, ponieważ wszystkie zmienne inne niż zmienna niezależna są kontrolowane.

2. Pozwala na precyzyjną kontrolę zmiennych., Kontrolowano wiele zmiennych, takich jak płeć modelu, Czas, w którym dzieci obserwowały model, zachowanie modelu i tak dalej.

3. Eksperymenty można powielać. Zastosowano ustandaryzowane procedury i instrukcje, pozwalające na powielanie. W rzeczywistości badanie zostało powtórzone z niewielkimi zmianami, takimi jak użycie wideo i podobne wyniki znaleziono (Bandura, 1963).

Ograniczenia procedury obejmują:

• wielu psychologów jest bardzo krytycznie nastawionych do badań laboratoryjnych imitacji – w szczególności dlatego, że mają one zwykle niską ekologiczną Ważność., Sytuacja dotyczy dziecka i modelu dorosłego, co jest bardzo ograniczoną sytuacją społeczną i nie ma interakcji między dzieckiem a modelem w żadnym momencie; z pewnością dziecko nie ma szans na wpływanie na model w jakikolwiek sposób. Poza tym model i dziecko są obcymi. Jest to oczywiście zupełnie odmienne od „normalnego” modelowania, które często odbywa się w rodzinie.,
• Cumberbatch (1990) stwierdził, że dzieci, które wcześniej nie bawiły się lalką Bobo, były pięć razy bardziej skłonne do naśladowania agresywnego zachowania niż ci, którzy byli z nim zaznajomieni; twierdzi, że wartość Nowości lalki sprawia, że bardziej prawdopodobne jest, że dzieci będą naśladować zachowanie.
• kolejna krytyka badania polega na tym, że demonstracje są mierzone niemal natychmiast. Dzięki takim badaniom snap shot nie możemy odkryć, czy taka pojedyncza ekspozycja może mieć długoterminowe skutki.
• można twierdzić, że eksperyment lalki bobo był nieetyczny., Na przykład istnieje problem, czy dzieci poniosły jakiekolwiek długoterminowe konsekwencje w wyniku badania. Chociaż jest to mało prawdopodobne, nigdy nie możemy być pewni.

na zachowanie obserwatora mogą mieć również wpływ pozytywne lub negatywne konsekwencje modelu behavior.So nie tylko obserwujemy, co ludzie robią, ale obserwujemy, co się dzieje, gdy robią rzeczy. Jest to znane jakoróżne wzmocnienie. Jesteśmy bardziej skłonni naśladować zachowanie, które jest nagradzane i powstrzymywać się od zachowania, które jest karane.,

Bandura (1965) użył podobnego zestawu eksperymentalnego do tego opisanego powyżej do testowania zbrojenia zastępczego.Eksperyment miał różne konsekwencje dla agresji modelu na trzy grupy dzieci.

w jednej grupie była nagradzana agresja modelki (dawanie słodyczy i drinka za „championshipperformance”), w drugiej grupie była karana za agresję (karana), a w trzeciej-za konkretne konsekwencje (stan kontroli).,

kiedy pozwolono na wejście do pokoju zabaw, dzieci w Warunkach nagrody i kontroli naśladowały więcej agresywnych zachowań modelu niż dzieci w Warunkach kary.

dzieci w grupie modelowej nauczyły się agresji poprzez obserwacyjne uczenie się, ale nie naśladowały jej, ponieważ oczekiwały konsekwencji. Wzmocnienie zdobyte przez obserwowanie innej osoby jest znane jako wikariatyreinforcement.

odniesienia do stylu APA

Bandura, A. (1965)., Wpływ wzmocnienia modeli na nabywanie odpowiedzi naśladowczych. Journal of personality and social psychology, 1 (6), 589.

Bandura, A. (1977). Teoria Społecznego Uczenia Się. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.,

report this ad