Znajdź źródła: „BEL” mitologia – wiadomości · gazety · książki · uczony · JSTOR (kwiecień 2013) (dowiedz się, jak i kiedy usunąć ten Komunikat szablonu)
(dowiedz się, jak i kiedy usunąć ten szablon wiadomości)
Bel (/ˈbeɪl/; z akadyjskiego bēlu), oznaczające „pan” lub „mistrz”, to tytuł, a nie prawdziwe imię, stosowane do różnych bogów w mezopotamskiej religii akadyjskiej, Asyrii i Babilonii. Forma żeńska to Belit „Pani, Pani”. Bel jest reprezentowany w języku greckim jako Belos, a w łacinie jako Belus. Lingwistycznie Bel jest Wschodnio-Semicką formą utożsamianą z północno-zachodnim semickim Baalem o tym samym znaczeniu.,
wczesni Tłumacze Akadyjscy wierzyli, że ideogram Boga zwanego w sumeryjskim Enlilem miał być odczytywany jako Bel W akadyjskim. Obecnie uważa to za niepoprawne, ale BEL jest używany w odniesieniu do Enlila w starszych tłumaczeniach i dyskusjach.
Bel stał się szczególnie używany dla babilońskiego boga Marduka i kiedy znaleziony w asyryjskich i neobabilońskich imionach osobistych lub wymieniony w inskrypcjach w kontekście Mezopotamskim, zwykle może być traktowany jako odnoszący się do Marduka i żadnego innego boga. Podobnie Bêlit najczęściej odnosi się do małżonki Bel Marduka Sarpanita., Jednak matka Marduka, sumeryjska bogini zwana Ninhursag, Damkina, Ninmah i innymi imionami w języku sumeryjskim, była często znana jako Belit-ili „Pani bogów” w akadyjskim.
inni bogowie zwani „Panem” mogli być i czasami byli utożsamiani całkowicie lub częściowo z Bel Mardukiem. Przykładem jest Bóg Malak-bel z Palmyry, choć w późniejszym okresie, z którego pochodzi większość naszych informacji, wydaje się, że stał się bardzo bogiem słońca.
podobnie Zeus Belus wymieniony przez Sanchuniathona jako urodzony dla Cronusa/El w Peraea jest mało prawdopodobne, aby był Mardukiem.