bajt jest jednostką miary danych, która zawiera osiem bitów lub serię ośmiu zer i jedynek. Pojedynczy bajt może być użyty do reprezentowania 28 lub 256 różnych wartości.

bajt został pierwotnie utworzony do przechowywania pojedynczego znaku, ponieważ 256 wartości wystarcza do reprezentowania wszystkich małych i dużych liter, cyfr i symboli w językach zachodnich. Jednakże, ponieważ niektóre języki mają więcej niż 256 znaków, współczesne standardy kodowania znaków, takie jak UTF-16, używają dwóch bajtów lub 16 bitów dla każdego znaku., Z dwoma bajtami można reprezentować 216 lub 65 536 wartości.

chociaż bajt pierwotnie został zaprojektowany do przechowywania danych znakowych, stał się podstawową jednostką miary do przechowywania danych. Na przykład kilobajt zawiera 1000 bajtów. Megabajt zawiera 1000 x 1000 lub 1 000 000 bajtów.

mały zwykły plik tekstowy może zawierać tylko kilka bajtów danych. Jednak wiele systemów plików ma minimalny rozmiar klastra 4 kilobajtów, co oznacza, że każdy plik wymaga minimum 4 KB miejsca na dysku., Dlatego bajty są częściej używane do pomiaru konkretnych danych w pliku, a nie samych plików. Duże rozmiary plików mogą być mierzone w megabajtach, podczas gdy pojemność przechowywania danych jest często mierzona w gigabajtach lub terabajtach.

Uwaga:jeden kibibajt zawiera 1024 bajty. Jeden mebibajt zawiera 1,024 x 1,024 lub 1,048,576 bajtów.

Aktualizacja: 2 maja 2019 r.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *