Sobór w PisaEdit
kardynał Cossa był jednym z siedmiu kardynałów, którzy w maju 1408 roku wycofali swoją lojalność od papieża Grzegorza XII, stwierdzając, że złamał uroczystą przysięgę, aby nie tworzyć nowych kardynałów bez uprzedniej konsultacji z nimi. W towarzystwie tych kardynałów, którzy podążali za Antypapieżem Benedyktem XIII z Awinionu, zwołali Sobór w Pizie, którego Cossa stał się wiodącą postacią. Celem soboru było zakończenie schizmy; w tym celu obalili zarówno Grzegorza XII, jak i Benedykta XIII i wybrali nowego papieża Aleksandra V w 1409 roku., Grzegorz i Benedykt zignorowali jednak tę decyzję, tak że do papiestwa dołączyło trzech jednoczesnych pretendentów.
wybór na papieża
Aleksander V zmarł wkrótce potem, a 25 maja 1410 Cossa został konsekrowany na biskupa, przyjmując imię Jan XXIII. został wyświęcony na kapłana dopiero dzień wcześniej., Jan XXIII został uznany za Papieża przez Francję, Anglię, Czechy, Portugalię, część Świętego Cesarstwa Rzymskiego i wiele państw północnych Włoch, w tym Florencję i Wenecję oraz Patriarchat Akwilei; jednak Papież Awinioński Benedykt XIII był uważany za Papieża przez Królestwa Aragonii, Kastylii, Sycylii i Szkocji, a Grzegorz XII był nadal faworyzowany przez Władysława z Neapolu, Karola i Malatestę, Książąt Bawarii, Ludwika III, elektora Palatynatu oraz części Niemiec i Polski., Jan XXIII uczynił Bank Medyceuszy bankiem papiestwa, przyczyniając się znacznie do bogactwa i prestiżu rodziny.
głównym wrogiem Jana był Władysław z Neapolu, który bronił Grzegorza XII w Rzymie. Po wyborze na papieża Jan spędził rok w Bolonii, a następnie połączył siły z Ludwikiem II Andegaweńskim, aby pomaszerować przeciwko Władysławowi. Pierwsze zwycięstwo okazało się krótkotrwałe i Władysław w maju 1413 r. odbił Rzym, zmuszając Jana do ucieczki do Florencji. We Florencji poznał Zygmunta, Króla Rzymian. Zygmunt chciał zakończyć schizmę i wezwał Jana do zwołania Soboru Powszechnego., Jan uczynił to z wahaniem, początkowo usiłując zwołać Sobór we Włoszech (a nie w cesarskim mieście niemieckim, jak chciał Zygmunt). Sobór w Konstancji został zwołany 30 października 1413. Podczas trzeciej sesji papież Grzegorz XII zatwierdził również Sobór. Rada zadecydowała, że wszyscy trzej papieże powinni abdykować i wybrać nowego papieża.
lot z soboru w Konstancji
W marcu Jan uciekł z Konstancji przebrany za listonosza., Według Kroniki Klingenbergera, spisanej przez szlachetnego klienta Fryderyka IV, księcia Austrii, Jan XXIII płynął łodzią w dół Renu do Schaffhausen, podczas gdy Fryderyk towarzyszył mu z małą grupą ludzi na koniu. W Konstancji wybuchło wielkie oburzenie, gdy okazało się, że Jan uciekł, a Zygmunt był wściekły z powodu niepowodzenia w jego planach zakończenia schizmy. Król Rzymian wydał rozkazy wszystkim mocarstwom na Górnym Renie i w Szwabii, stwierdzając, że ogłosił Fryderyka banitą i że jego ziemie i posiadłości przepadły., Doprowadziło to do wielu przewrotów politycznych i wielu austriackich strat w regionie, zwłaszcza w Aargau na rzecz Konfederacji Szwajcarskiej.
W międzyczasie Antypapież Jan XXIII i Fryderyk uciekli dalej wzdłuż Renu do miasta Freiburg im Breisgau, które uznało księcia Austrii za swojego pana. Tam dogonił ich porucznik Zygmunta Ludwika III, Elektor Palatyn. Przekonał Fryderyka, że zbyt wiele straci ukrywając zbiegłego Papieża, a austriacki książę zgodził się oddać siebie i Jana i wrócić do Konstancji.,
DepositionEdit
podczas jego nieobecności Jan został obalony przez Radę, a po powrocie był sądzony za herezję, symonię, schizmę i niemoralność. Gibbon napisał: „bardziej skandaliczne zarzuty zostały stłumione; wikariusz Chrystusa został oskarżony tylko o piractwo, gwałt, sodomię, morderstwo i kazirodztwo.”Jan został oddany Ludwikowi III, Elektorowi Palatyn, który uwięził go na kilka miesięcy w Heidelbergu i Mannheim.Ostatni żyjący w Awinionie pretendent, Benedykt XIII, odmówił rezygnacji i został ekskomunikowany. Marcin V został wybrany na nowego papieża w 1417 roku.