- wyjaśnić, czym jest marnowanie masy i dlaczego występuje na stoku
- wyjaśnić podstawowe czynniki powodujące marnowanie masy i jak one występują
- zidentyfikować rodzaje marnowania masy
- zidentyfikować czynniki ryzyka dla zdarzeń marnowania masy
- ocenić osuwiska i ich czynniki przyczyniające się
Ten rozdział omawia podstawowe procesy napędzające marnowanie masy, rodzaje marnowania masy, przykłady i wnioski wyciągnięte z słynne wydarzenia masowego marnowania, jak można przewidzieć masowe marnowanie i jak można chronić ludzi przed tym potencjalnym zagrożeniem., Marnowanie masy to ruch w dół materiału skalnego i glebowego spowodowany grawitacją. Termin landslide jest często używany jako synonim marnowania masy, ale marnowanie masy jest znacznie szerszym terminem odnoszącym się do wszystkich spadków ruchu. Geologicznie osuwisko jest ogólnym terminem marnowania masy, która obejmuje szybko poruszający się materiał geologiczny. Luźny materiał wraz z zalegającymi glebami są tym, co zwykle porusza się podczas masowego marnowania. Ruchome bloki skalne nazywane są topples skalne, zjeżdżalnie skalne lub spadki skalne, w zależności od dominującego ruchu bloków., Ruchy płynnego materiału nazywane są przepływami. Ruch masowy może być powolny lub szybki. Szybki ruch może być niebezpieczny, na przykład podczas przepływu gruzu. Obszary o stromej topografii i gwałtownych opadach deszczu, takie jak wybrzeże Kalifornii, Region Gór Skalistych i północno-zachodni Pacyfik, są szczególnie podatne na niebezpieczne wydarzenia masowe.
10.1 Siła nachylenia
utrata masy następuje, gdy nachylenie nie powiedzie się. Nachylenie ulega awarii, gdy jest zbyt strome i niestabilne dla istniejących materiałów i warunków. Stabilność nachylenia zależy ostatecznie od dwóch głównych czynników: kąta nachylenia i wytrzymałości leżącego u podłoża materiału. Siła grawitacji, która odgrywa rolę w marnowaniu masy, jest stała na powierzchni Ziemi w przeważającej części, chociaż istnieją niewielkie różnice w zależności od wysokości i gęstości skały bazowej., Na rysunku blok skał położony na zboczu jest ściągany w kierunku środka Ziemi przez siłę grawitacji (fg). Siłę grawitacji działającą na zbocze można podzielić na dwa składniki: siłę ścinającą lub napędową (fs) popychającą blok w dół zbocza oraz normalną lub oporową siłę (fn) popychającą w zbocze, która wytwarza tarcie. Zależność między siłą ścinającą a siłą normalną nazywa się siłą ścinającą. Gdy siła normalna, tj. tarcie, jest większa niż siła ścinająca, blok nie porusza się w dół., Jednak jeśli kąt nachylenia staje się bardziej stromy lub jeśli materiał ziemi jest osłabiony, siła ścinająca przekracza normalną siłę, zmniejszając wytrzymałość na ścinanie i występuje ruch w dół.
na rysunku wektory siły zmieniają się wraz ze wzrostem kąta nachylenia., Siła grawitacji nie zmienia się, ale siła ścinająca wzrasta, podczas gdy siła normalna maleje. Najbardziej stromy kąt, pod którym materiał skalny i glebowy jest stabilny i nie porusza się w dół, nazywa się kątem odpoczynku. Kąt spoczynku jest mierzony względnie od poziomu. Gdy nachylenie znajduje się pod kątem spoczynku, siła ścinająca jest w równowadze z siłą normalną. Jeśli nachylenie staje się nieco bardziej strome, siła ścinająca przekracza normalną siłę, a materiał zaczyna poruszać się w dół., Kąt spoczynku jest różny dla każdego materiału i nachylenia w zależności od wielu czynników, takich jak wielkość ziarna, skład ziarna i zawartość wody. Rysunek pokazuje kąt odpoczynku dla piasku, który wlewa się do stosu na płaskiej powierzchni. Ziarna piasku spływają kaskadowo po bokach stosu, aż do odpoczynku pod kątem odpoczynku. Pod tym kątem podstawa i wysokość stosu nadal rosną, ale kąt boków pozostaje taki sam.
woda jest częstym czynnikiem, który może znacząco zmienić wytrzymałość na ścinanie danego zbocza. Woda znajduje się w przestrzeniach porów, które są pustymi przestrzeniami powietrznymi w osadach lub skałach między ziarnami. Na przykład, załóżmy, że suchy stos piasku ma kąt spoczynku 30 stopni. Jeśli woda zostanie dodana do piasku, kąt odpoczynku wzrośnie, prawdopodobnie do 60 stopni lub nawet 90 stopni, na przykład Zamek z piasku budowany na plaży., Ale jeśli do przestrzeni porów zamku z piasku zostanie dodana zbyt duża ilość wody, woda zmniejszy siłę ścinania, obniży kąt odpoczynku i Zamek z piasku się zawali.
kolejnym czynnikiem wpływającym na wytrzymałość na ścinanie są płaszczyzny osłabienia skał osadowych. Płaszczyzny ściółki (patrz rozdział 5) mogą działać jako znaczące płaszczyzny słabości, gdy są równoległe do stoku, ale mniej, jeśli są prostopadłe do stoku. miejsca A i B, ściółka jest prawie prostopadła do zbocza i stosunkowo stabilna. W miejscu D ściółka jest prawie równoległa do stoku i dość niestabilna., W miejscu C ściółka jest prawie pozioma, a stabilność jest pośrednia między pozostałymi dwoma skrajnościami . Dodatkowo, jeśli minerały gliny tworzą się wzdłuż płaszczyzn ściółki, mogą wchłonąć wodę i stać się śliskie. Kiedy płaszczyzna ściółki łupków (gliny i mułu) staje się nasycona, może obniżyć wytrzymałość na ścinanie masy skalnej i spowodować osuwisko, takie jak w 1925 Gros Ventre, Wyoming Rock slide. Zobacz sekcję case studies, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tego i innych osuwisk.,
Twój Ranking:
10.,2 wyzwalacze masowego marnowania & Łagodzenie
zdarzenia masowego marnowania często mają WYZWALACZ: coś zmienia się, co powoduje osuwisko w określonym czasie. Może to być gwałtowne opady śniegu, intensywne opady deszczu, trzęsienia ziemi, erupcja wulkanu, fale burzowe, erozja szybkiego strumienia lub działania człowieka, takie jak Stopniowanie nowej drogi. Zwiększona zawartość wody w Stoku jest najczęstszym czynnikiem powodującym marnowanie masy. Zawartość wody może wzrosnąć z powodu szybko topniejącego śniegu lub lodu lub intensywnego deszczu. Intensywne opady deszczu mogą występować częściej w latach El Niño., Następnie zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej otrzymuje więcej opadów niż normalnie, a osuwiska stają się bardziej powszechne. Zmiany warunków wód powierzchniowych wynikające z trzęsień ziemi, wcześniejszych awarii skarpy, że zapory strumieni, lub struktur ludzkich, które zakłócają Spływ, takich jak budynki, drogi, lub parkingi mogą zapewnić dodatkową wodę do stoku. W przypadku 1959 Hebgen Lake rock slide, Madison Canyon, Montana, siła ścinania zbocza mogła zostać osłabiona przez wstrząsy trzęsieniem ziemi. Większość osuwisk łagodzenia przekierowuje i odprowadza wodę z obszarów zjeżdżalni., Plandeki i folia z tworzywa sztucznego są często używane do odprowadzania wody z ciał ślizgowych i zapobiegania infiltracji do slajdu. Dreny są używane do odwadniania osuwisk i płytkich studni są używane do monitorowania zawartości wody w niektórych aktywnych osuwisk.
przekroczony stok może również powodować osuwiska. Zbocza mogą być nadmiernie strome w wyniku naturalnych procesów erozji lub gdy ludzie modyfikują krajobraz do budowy budynków., Przykład jak zbocze może być przekroczone podczas rozwoju występuje, gdy dno zbocza jest cięte, być może w celu zbudowania drogi lub wyrównania działki budowlanej, a szczyt zbocza jest modyfikowany przez złożenie wykopanego materiału od dołu. Jeśli zrobi się to ostrożnie, praktyka ta może być bardzo przydatna w rozwoju gruntów, ale w niektórych przypadkach może to skutkować katastrofalnymi konsekwencjami. Na przykład, może to być czynnikiem przyczyniającym się do osuwiska North Salt Lake City, Utah 2014. Dawna Żwirownia została przebudowana w celu zapewnienia drogi i kilku działek budowlanych., Działania te mogły przekroczyć stok, co spowodowało powolne osuwanie się ziemi, które zniszczyło jeden dom na dole stoku. Naturalne procesy, takie jak nadmierna erozja strumieni w wyniku powodzi lub erozja przybrzeżna podczas sztormu, mogą również przekraczać zbocza. Na przykład naturalne podcięcie brzegu rzeki zostało zaproponowane jako część spustu dla słynnej zjeżdżalni skalnej Gros Ventre z 1925 roku w Wyoming.
wzmocnienie nachylenia może pomóc zapobiegać osuwiskom i łagodzić ich osuwiska . W przypadku obszarów podatnych na skały, czasami ekonomicznie jest używać długich stalowych śrub., Śruby, wywiercone kilka metrów w ścianę skalną, mogą zabezpieczyć luźne kawałki materiału, które mogą stanowić zagrożenie. Beton uderzeniowy, wzmocniona forma betonu natryskowego, może wzmocnić powierzchnię nachylenia po prawidłowym nałożeniu. Dociskanie ślizgu przez dodanie ciężaru na palcu ślizgu i usunięcie ciężaru z głowy ślizgu, może ustabilizować osuwisko. Tarasy, które tworzą topografię schodów, mogą być stosowane w celu stabilizacji nachylenia, ale muszą być stosowane w odpowiedniej skali, aby były skuteczne.,
innym podejściem w zmniejszaniu zagrożenia osuwiskiem jest osłona, połów i przekierowanie materiału bijącego. Czasami najbardziej ekonomicznym sposobem radzenia sobie z zagrożeniem osuwiskowym jest odwrócenie i spowolnienie spadającego materiału. Specjalne rozciągliwe ogrodzenia mogą być stosowane w obszarach, w których Skały są powszechne w celu ochrony pieszych i pojazdów. Kanały odpływowe, struktury dywersyjne i zapory kontrolne mogą być używane do spowolnienia przepływu gruzu i przekierowania ich wokół struktur. Niektóre autostrady mają specjalne tunele, które kierują osuwiska na autostradzie., We wszystkich tych przypadkach ekranowanie musi być zaprojektowane w skali większej niż szkiełko, w przeciwnym razie może dojść do katastrofalnej utraty mienia i życia.
Twój Ranking:
10.3 Klasyfikacja Osuwiskowa& Identyfikacja
zdarzenia masowe są klasyfikowane według rodzaju ruchu i rodzaju materiału, a istnieje kilka sposobów klasyfikacji tych zdarzeń. Rysunek i tabela przedstawiają użyte terminy., Ponadto, typy wyniszczające masy często mają wspólne cechy morfologiczne obserwowane na powierzchni, takie jak scarp głowy-powszechnie postrzegane jako półksiężyce na powierzchni klifu; hummocky lub nierównych powierzchniach; nagromadzenia talus—luźnego materiału skalnego spadającego z góry; i palec nachylenia, który pokrywa istniejący materiał powierzchniowy.
10.3.1 rodzaje marnowania masy
najczęstsze typy marnowania masy to upadki, slajdy obrotowe i translacyjne, przepływy i pełzanie. Wodospady to gwałtowne ruchy skalne, które odrywają się od stromych zboczy lub klifów., Skały oddzielają się wzdłuż istniejących naturalnych pęknięć, takich jak pęknięcia lub płaszczyzny ściółki. Ruch występuje jako swobodne spadanie, odbijanie się i toczenie. Spadki są pod silnym wpływem grawitacji, mechanicznego wietrzenia i wody. Prowadnice obrotowe zwykle wykazują powolny ruch wzdłuż zakrzywionej powierzchni pęknięcia. Slajdy translacyjne często są gwałtownymi ruchami wzdłuż płaszczyzny wyraźnej słabości między leżącym materiałem slajdu i bardziej stabilnym materiałem leżącym. Prowadnice można dalej podzielić na prowadnice skalne, prowadnice gruzu lub prowadnice ziemi w zależności od rodzaju materiału (patrz tabela).,
| Translational Earth Slide | ||||
| Flows | — | Debris Flow | Earth flow | |
| Soil Creep | — | Creep | Creep | |
przepływy są szybko poruszającymi się zdarzeniami marnującymi masę, w których luźny materiał jest zazwyczaj mieszany z obfitą wodą, tworząc długie bicie u podstawy skarpy. Przepływy są zwykle rozdzielane na przepływ gruzu (Gruboziarnisty materiał) i przepływ ziemi (drobny materiał) w zależności od rodzaju materiału i ilości wody. Niektóre z największych i najszybszych przepływów na lądzie nazywane są sturzstroms lub long bicie osuwiska. Są one nadal słabo poznane, ale znane są z podróży na duże odległości, nawet w miejscach bez znaczących atmosfer, takich jak Księżyc.,
pełzanie to niepostrzeżenie powolny ruch materiału w dół spowodowany regularnym cyklem nocnego zamarzania, a następnie dziennego rozmrażania w nieskonsolidowanym materiale, takim jak gleba . Podczas mrozu ekspansja lodu wypycha cząstki gleby z dala od zbocza, podczas gdy następnego dnia po odwilży grawitacja przyciąga je bezpośrednio w dół. Efektem netto jest stopniowy ruch powierzchniowych cząstek gleby w dół. Pełzanie jest wskazywane przez zakrzywione pnie drzew, wygięte ogrodzenia lub ściany oporowe, przechylone słupy lub ogrodzenia oraz małe zmarszczki gleby lub grzbiety., Szczególnym rodzajem pełzania gleby jest soliflukcja, czyli powolny ruch płatów gleby na zboczach o niskim kącie ze względu na sezonowe zamarzanie i rozmrażanie gleby w miejscach o dużej szerokości geograficznej, typowo subarktycznych, arktycznych i Antarktycznych.
zagrożenia osuwiska, David Applegate
10.3.2 części osuwiska
osuwiska mają kilka cech identyfikujących, które mogą być wspólne dla różnych rodzajów marnowania masy. Należy pamiętać, że istnieje wiele wyjątków, a osuwisko nie musi mieć tych funkcji., Przemieszczenie materiału przez osuwiska powoduje brak materiału pod górę i osadzanie się nowego materiału w dół, a uważna obserwacja może zidentyfikować dowody tego przemieszczenia. Inne oznaki osuwisk obejmują pochylone lub przesunięte struktury lub naturalne cechy, które normalnie byłyby pionowe lub w miejscu.
wiele osuwisk ma skarpy lub skarpy. Osuwiska skarpy, podobnie jak skarpy uskokowe, są stromym terenem utworzonym, gdy ruch sąsiedniego terenu eksponuje część podpowierzchni. Najbardziej widocznym jest szkarpem głównym, który oznacza stopień osuwiska pod górę., Gdy zaburzony materiał przesuwa się poza miejsce, powstaje stok stopniowy i rozwija się nowa skarpa na zboczu wzgórza dla niezakłóconego materiału. Główne szkarpy powstają w wyniku ruchu przemieszczonego materiału z dala od niezakłóconego podłoża i są widoczną częścią powierzchni pęknięcia ślizgu.
powierzchnia pęknięcia ślizgu jest granicą ciała ruchu osuwiska. Materiał geologiczny poniżej powierzchni ślizgowej nie porusza się i jest oznaczony po bokach przez boki osuwiska, a na końcu przez palec osuwiska.,
palec osuwiska oznacza koniec ruchomego materiału. Palec oznacza bicie, lub maksymalna odległość przebyta, osuwiska. W osuwiskach obrotowych palec jest często dużym, zaburzonym kopcem materiału geologicznego, tworzącym się, gdy osuwisko przesuwa się poza pierwotną powierzchnię pęknięcia.
Rozciągające pęknięcia tworzą, gdy palec osuwiska porusza się do przodu szybciej niż reszta osuwiska, powodując siły napinające., Stawy Sag są małymi zbiornikami wody wypełniającymi zagłębienia powstałe w miejscach, w których ruch osuwiskowy ma zablokowany drenaż. Hummocky teren jest pofałdowany i nierówna topografia, która wynika z ziemi jest zakłócony. Grzbiety ciśnieniowe rozwijają się na obrzeżach osuwiska, gdzie materiał jest wymuszany w górę do struktury kalenicy .
Twój Ranking:
10.,4 przykłady osuwisk
osuwiska w Stanach Zjednoczonych
1925, Gros Ventre, Wyoming: w dniu 23 czerwca 1925 roku, 38 milionów metrów sześciennych (50 milionów cu yd) translacyjny ślizg skał miało miejsce obok rzeki Gros Ventre (wymawiane „grow vont”) w pobliżu Jackson Hole, Wyoming. Duże głazy spiętrzyły rzekę Gros Ventre i biegły po przeciwnej stronie doliny kilkaset metrów pionowo., Zapora utworzyła jezioro, a dwa lata później, w 1927 roku, poziom jeziora wzrósł na tyle wysoko, aby zdestabilizować zaporę. Tama nie powiodła się i spowodowała katastrofalną powódź, która zabiła sześć osób w małej wiosce Kelly w Wyoming .
połączenie trzech czynników spowodowało ześlizg skał: 1) ulewne deszcze i szybko topniejący śnieg nasyciły Piaskowiec Tensleep powodując utratę wytrzymałości na ścinanie, 2) Rzeka Gros Ventre przecięła piaskowiec tworząc przesadne zbocze i 3) gleba na szczycie góry została nasycona wodą z powodu słabego drenażu ., Wykres przekroju pokazuje, jak równoległe płaszczyzny ściółki między piaskowcem Tensleep a formacją Amsden zapewniały niewielkie tarcie o powierzchnię zbocza, gdy rzeka podcinała piaskowiec. W końcu, rockslide może być wywołany przez trzęsienie ziemi.
1959, Madison Canyon, Montana: w 1959 roku największe trzęsienie ziemi w historii Rocky Mountain o sile 7,5 magnitudy nawiedziło jezioro Hebgen w stanie Montana. Trzęsienie ziemi spowodowało lawinę skalną, która spiętrzyła rzekę Madison, tworząc Quake Lake i przebiegła po drugiej stronie doliny setki pionowych stóp., Do dziś na stoku naprzeciwko ich punktu wyjściowego widoczne są głazy wielkości domów. Zjeżdżalnia poruszała się z prędkością do 160.9 km / h (100 mph), tworząc niesamowity podmuch powietrza, który przetoczył się przez Kemping Rock Creek. W zamachu zginęło 28 osób, z których większość przebywała na terenie obozu i pozostała tam pochowana . W sposób podobny do poślizgu Gros Ventre, płaszczyzny foliacji słabości w metamorficznych wychodniach skał były równoległe do powierzchni, obniżając wytrzymałość na ścinanie.
, Zdjęcie wykonane z materiału osuwisko.
1980, Mount Saint Helens, Waszyngton: w maju 18, 1980 5.1-magnitude trzęsienie ziemi wywołało największe osuwisko zaobserwowane w zapisie historycznym. Po tym osuwisku nastąpiła boczna erupcja wulkanu Mount Saint Helens, a po erupcji nastąpiły wulkaniczne przepływy gruzu znane jako lahary. Objętość materiału przemieszczonego przez osuwisko wynosiła 2,8 km sześciennych (0,67 mi3).,
1995 i 2005, La Conchita, Kalifornia: 4 marca 1995 r. szybko poruszający się strumień ziemi uszkodził dziewięć domów w nadmorskiej miejscowości La Conchita w południowej Kalifornii. Tydzień później, przepływ gruzu w tym samym miejscu uszkodził pięć kolejnych domów. Pęknięcia naprężeń powierzchniowych w górnej części zjeżdżalni dawały wczesne znaki ostrzegawcze latem 1994 roku. W sezonie 1994/1995 pęknięcia powiększyły się. Prawdopodobnym powodem wydarzenia z 1995 roku były wyjątkowo obfite opady deszczu zimą 1994/1995 oraz wzrost poziomu wód gruntowych., Dziesięć lat później, w 2005 roku, gwałtowny przepływ gruzu nastąpił pod koniec 15-dniowego okresu niemal rekordowych opadów w południowej Kalifornii. Roślinność pozostała stosunkowo nienaruszona, ponieważ była spływana na powierzchni szybkiego przepływu, co wskazuje, że duża część masy osuwiskowej po prostu była przenoszona na prawdopodobnie znacznie bardziej nasyconą i fluidalną warstwę pod nią. W 2005 roku ślizg zniszczył 36 domów i zabił 10 osób .
La Conchita
2014, Oso osuwisko, Waszyngton: w marcu 22, 2014, osuwisko około 18 milionów ton (10 milionów yd3) podróżował z prędkością 64 km / h (40 mph), przedłużony na prawie 1.6 km (1 m), i zapory Północnej widelec rzeki Stillaguamish., Osuwisko obejmowało 40 domów i zabiło 43 ludzi w społeczności Steelhead Haven w pobliżu Oso w stanie Waszyngton. Wyprodukował objętość materiału odpowiadającą 600 boisk piłkarskich pokrytych materiałem o głębokości 3 M (10 stóp). Zima w latach 2013-2014 była wyjątkowo mokra i prawie dwukrotnie przewyższała średnią Ilość opadów. Osuwisko miało miejsce w obszarze Doliny rzeki Stillaguamish historycznie aktywny z wielu osuwisk, ale poprzednie wydarzenia były małe .
Park Narodowy Yosemite Rock Falls: strome klify Parku Narodowego Yosemite powodują częste wodospady skalne. Pęknięcia powstałe w wyniku naprężeń tektonicznych i złuszczenia oraz rozszerzone przez mróz mogą spowodować, że bloki granitu wielkości domu odrywają się od klifów Parku Narodowego Yosemite. Park modeluje potencjalne bicie, odległość przemieszczania się materiału osuwiskowego, aby lepiej ocenić ryzyko stwarzane milionom odwiedzających park.
,
osuwiska Utah
ślizg Grawitacyjny Markagunt: około 21-22 milionów lat temu, jedno z największych osuwisk ziemi Odkryte w zapisie geologicznym wyparło ponad 1700 km cu (408 cu mi) materiału w jednym stosunkowo szybkim wydarzeniu ., Dowody na to szkiełko obejmują konglomeraty breccia (patrz rozdział 5), szkliste pseudotachylity (patrz rozdział 6), powierzchnie poślizgu (podobne do uskoków) patrz rozdział 9) i wały (patrz rozdział 7). Szacuje się, że osuwisko obejmuje obszar wielkości Rhode Island i rozciąga się od near Cedar City, Utah do Panguitch, Utah. To osuwisko było prawdopodobnie wynikiem materiału uwolnionego od strony rosnącego laccolith (rodzaj magmowego włamania) patrz rozdział 4), Po wywołaniu przez trzęsienie ziemi związane z erupcją.,
1983, Thistle Slide: począwszy od kwietnia 1983 i kontynuując do maja tego roku, powolne osuwisko podróżował 305 M (1,000 ft) w dół i zablokowany Spanish Fork Canyon z zapory earthflow 61 m (200 ft) wysoki. Spowodowało to katastrofalne powodzie w dolinach Soldier Creek i Thistle Creek, zatapiając miasto Thistle., W ramach reakcji awaryjnej zbudowano drogę przelewową, aby zapobiec wylewaniu się nowo powstałego jeziora z zapory. Później zbudowano tunel w celu osuszenia jeziora, a obecnie rzeka nadal przepĹ ' ywa przez ten tunel. Linia kolejowa i autostrada US-6 musiały zostać przeniesione kosztem ponad 200 milionów dolarów .
2013, Rockville Rock Fall: Rockville, Utah to mała społeczność w pobliżu wejścia do Parku Narodowego Zion. W grudniu 2013 roku, 2700 tonowy (1400 yd3) blok konglomeratu Shinarump spadł z klifu Rockville Bench, wylądował na stromym 35-stopniowym zboczu poniżej i rozbił się na kilka dużych kawałków, które kontynuowały opadanie z dużą prędkością. Głazy te całkowicie zniszczyły dom położony 375 stóp poniżej klifu (patrz zdjęcia przed i po) i zabiły dwie osoby wewnątrz domu., Mapa topograficzna pokazuje inne spadki skalne na tym obszarze przed tym katastrofalnym wydarzeniem .
2014, North Salt Lake Slide: w sierpniu 2014 roku, po szczególnie mokrym okresie, powolne osuwisko rotacyjne zniszczyło jeden dom i uszkodziło pobliskie korty tenisowe.
raporty mieszkańców sugerują, że pęknięcia ziemi były widoczne w pobliżu szczytu stoku co najmniej rok przed katastrofalnym ruchem.Obecność łatwo osuszonych piasków i żwirów pokrywających bardziej nieprzepuszczalne gliny zwietrzone z popiołu wulkanicznego, wraz z niedawnym regradowaniem zbocza, mogły być przyczynami tego poślizgu. Lokalne ulewne deszcze wydają się być przyczyną. W ciągu dwóch lat po osuwisku zbocze zostało częściowo przegrupowane w celu zwiększenia jego stabilności., Niestety, w styczniu 2017 roku część stoków reaktywowała ruch. Podobnie, w 1996 roku mieszkańcy pobliskiego osiedla zaczęli zgłaszać niepokój do swoich domów. Ten niepokój trwał do 2012 roku, kiedy 18 domów stało się niezamieszkałe z powodu rozległych zniszczeń i zostały usunięte. Na terenie obecnego osiedla utworzono park geologiczny.,
osuwisko North Salt Lake
2013, Bingham Canyon Copper Mine osuwisko, Utah: o godzinie 21:30 w kwietniu 10, 2013, ponad 65 milionów metrów sześciennych stromej tarasowej ściany kopalni zsunęło się w dół do zaprojektowanego dołu kopalni Bingham Canyon, co czyni go jednym z największych historycznych osuwisk nie związanych z wulkanami. Systemy radarowe utrzymywane przez operatora kopalni ostrzegały o ruchu muru, zapobiegając utracie życia i ograniczając utratę mienia.
Twój Ranking:
10.,5 Rozdział podsumowanie
Mass wasting jest terminem geologicznym opisującym wszystkie ruchy skał i gleby w dół z powodu grawitacji. Marnowanie masy następuje, gdy stok jest zbyt stromy, aby pozostać stabilnym z istniejącym materiałem i warunkami. Luźne skały i gleba, zwane regolitem, są tym, co zwykle porusza się podczas masowego wyniszczenia. Stabilność nachylenia zależy od dwóch czynników: kąta nachylenia i wytrzymałości na ścinanie zgromadzonych materiałów., Zdarzenia masowe są wywoływane przez zmiany, które przekraczają kąty nachylenia i osłabiają stabilność stoku, takie jak szybkie topnienie śniegu, intensywne opady deszczu, trzęsienia ziemi, erupcja wulkanu, fale burzowe, erozja strumienia i działalność człowieka. Nadmierne opady są najczęstszą przyczyną. Zdarzenia masowe są klasyfikowane według rodzaju ruchu i materiału, i mają wspólne cechy morfologiczne powierzchni. Najczęściej spotykanymi typami imprez masowych są skały, zjeżdżalnie, przepływy i pełzanie.
ruch masowy waha się od powolnego do niebezpiecznie szybkiego., Obszary o stromej topografii i gwałtownych opadach deszczu, takie jak wybrzeże Kalifornii, Region Gór Skalistych i północno-zachodni Pacyfik, są szczególnie podatne na niebezpieczne wydarzenia masowe. Badając przykłady i wnioski wyciągnięte ze słynnych wydarzeń masowego marnowania, naukowcy mają lepsze zrozumienie, w jaki sposób dochodzi do masowego marnowania. Ta wiedza przybliżyła ich do przewidywania, gdzie i w jaki sposób mogą wystąpić te potencjalnie niebezpieczne zdarzenia oraz w jaki sposób można chronić ludzi.